موزه کارآموزان صنعت نفت

با انتقال نفت خام به آبادان و راه‌اندازی پالایشگاه و به دنبال آن ضرورت ایجاد مجموعه آموزشی در این منطقه ، مرکز آموزش اولیه کارآموزان در کنار دروازه شماره ۱۳ احداث شد.

 در اعتصابات کارگری در سال ۱۳۰۸ و سپس لغو قرارداد دارسی از سوی رضاشاه ، بندی در قرارداد ۱۹۳۳ گنجانده شد و طبق مفاد آن شرکت نفت انگلیس و ایران به آموزش ماقبل استخدام و تربیت نیروی ماهر کارگری ، مهندسی و کارمندی ایران موظف شد از این رو آموزشگاه کارآموزان به عنوان اولین مرکز رسمی آموزش قبل از استخدام به عنوان اولیه کارگاه آموزشی کارآموزان(Apprentice training shop) ایجاد شد. این مرکز به عنوان اولین مرکز آموزشی کارآموزی فعالیت خود را در سال ۱۳۱۲ شمسی آغاز کرد و دارای کارگاه آموزشی موتورهای درون سوز، کارگاه لوله و مبدل، کارگاه مقدماتی یا پایه(Basic)، کارگاه نجاری، کارگاه ابزار دقیق، کارگاه تراشکاری و کارگاه فکاری مى باشد و در حال حاضر مجموعه را تشکیل میدهد که داستان موزه را در تطابق با فعالیت‌های صنعت نفت و تاریخ ایران و جهان روایت می‌کند. اتاق‌های شماره یک و دو گاه نگاه نامیده شده اند. در این دو اتاق، تاریخ ایران و جهان از دیدگاه صنعت نفت در شش خط زمانی مورد بررسی قرار گرفته و به تاریخ آبادان، آموزش و آموزشگاه نیز پرداخته شده است. در کنار این خطوط ویترین‌های برای نمایش اسناد و اشیای مرتبط با این رویداد ها  تعبیه شده است.

در اتاق شماره ۳ آثاری به نمایش درآمده است که اهمیت و تنوع آموزش را در صنعت نفت به  تصویر می کشد.  فضای اتاق شماره ۴ به کارآموزان اختصاص دارد. یک ویترین بزرگ برای نمایش ۱۲۰۰ عکس از کارآموزان دوره‌های مختلف در کنار سایر اسناد جلوه ویژه به این فضا بخشیده است.
 اتاق شماره ۵ که در زمان فعالیت آموزشگاه به مدیر آن اختصاص داشت با حفظ همان حال و هوا به نمایش مجموعه از اسناد و اشیای مرتبط با اداره آموزشگاه اختصاصی یافته است.  در محوطه آموزشگاه عناصر نمایشی و خدماتی متنوع قرار دارد، از جمله دیگه بخار، بقایای ماکت پالایشگاه، مجموعه شیرهای صنعتی، ایستگاه دوچرخه های قدیمی، پایه بشکه ها، اتوبوس نقاشی و زمین بازی کودکان به چشم میخورد.